«وَسَخَّرَ لَکُم مَّا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ جَمِیعًا مِّنْهُ إِنَّ فِی ذَلِکَ لَآیَاتٍ لَّقَوْمٍ یَتَفَکَّرُونَ»

(سوره الجاثیه، آیه ۱۳)

و آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمین است، همه از اوست که براى شما رام نمود، همانا در این تسخیر براى کسانى که فکر کنند، قطعاً نشانه‌هایى است.

<< توضیح >> : ما چون به طور معمول واژه‌ی “تسخیر” را در امور مادی به کار می‌بریم، گاهی آن را به مثابه‌ی “اشغال” فرض می‌کنیم. در حالی که “تسخیر”، اشغال کردن یا به تصرف درآوردن نیست، بلکه “رام کردن” است. یعنی آسمان‌ها و زمین و هر چه در آنهاست، برای شما “رام” هستند،  قابل دسترسی در امور مادی و معنوی هستند، قابل شناخت و بهره‌برداری هستند و شاید رابطه تفکّر و تسخیراین باشد که در انسان قدرتى نهفته که مى‌تواند تمام مظاهر طبیعت را به نفع خود تصرّف کند و این قدرت با اندیشه بکار مى‌افتد.